trudem i weszła do łazienki, by umyć się przed snem. To był taki piękny dzień, pomyślała, przyglądając się w lustrze swej napiętej twarzy. Lecz czuła się jak w potrzasku, osaczona przez lęki i kompleksy. Wiedziała, że nie ma dla niej ucieczki... i nigdy nie będzie. Jeszcze przez godzinę rzucała się i przewracała w łóżku, zanim w końcu zapadła w sen. Śniło się jej, że pływa w morzu z Theem. Objęli się mocno i zanurkowali razem. Choć schodzili coraz głębiej, mogła swobodnie oddychać i nie bała się utonięcia ani uduszenia. Unosili się w wodzie bez wysiłku. Zarzuciła mu ramiona na szyję i poczuła przy sobie jego gibkie muskularne ciało. Jednym płynnym ruchem uniósł ją wysoko. Spojrzała w dół w jego czarne kuszące oczy. Nagle znaleźli się w łóżku i przywarli do siebie, wciąż jeszcze mokrzy. Szeptał do niej czule, całował ją i pieścił. Potem wszedł w nią z cudowną delikatnością i Lily poczuła narastające podniecenie i rozkosz... oraz ulgę, że niemożliwe jednak się spełniło. W najwyższym zachwycie usłyszała śpiew wszystkich ptaków niegdyś więzionych w klatkach, które teraz w radosnej euforii upajały się ROZDZIAŁ DZI E SI Ą T Y Nazajutrz rano Lily obudziła się w harmonijnym nastroju, pogodzona z całym światem. Natychmiast jednak przypomniała sobie swoje beznadziejne senne fantazje i to wytrąciło ją z równowagi. Zapragnęła, by jej praca u Theodore’a skończyła się wcześniej niż dopiero za ustalonych kilka tygodni. Przy śniadaniu nie patrzyła na Thea, lecz tym bardziej była świadoma jego zniewalającej obecności. Wydawał się zachowywać inaczej niż zwykle. Parokrotnie pochwyciła jego dziwne ukradkowe spojrzenia. Może zresztą po prostu zastanawiał się, dlaczego wczoraj wieczorem wyszła tak nagle. Jednak nie zamierzała wyjaśniać mu powodu, a on o nic nie pytał. A co miały znaczyć jego słowa na balkonie o wdzięczności, jaką dla niej żywi za opiekę nad dziećmi? Po namyśle Lily uznała, że było to zwykłe zdawkowe podziękowanie, wygłoszone do kogoś, komu co tydzień sowicie płaci się za wykonywanie obowiązków. Wiedziała jednak, że Theo przygląda się jej uważnie – i była zadowolona, że dziś rano zrobiła wszystko, by wyglądać równie dobrze jak zawsze. Wzięła prysznic, umyła włosy i związała je w koński ogon, uperfumowała się i włożyła prostą dżinsową sukienkę. Freya lekko dotknęła jej ramienia. – Jedzenie tutaj nie jest tak dobre jak przyrządzane przez ciebie. – To dlatego, że ja mam tylko was troje, a tutejszy kucharz musi gotować dla kilkudziesięciu osób – wyjaśniła Lily z uśmiechem. – To prawda – przytaknął Theo. – Niemniej Freya ma rację – twoja kuchnia jest o wiele smaczniejsza. Zakłopotana tym komplementem Lily wzięła z koszyka kromkę chleba i zaczęła smarować ją masłem. – Po powrocie do domu będę się musiała bardzo starać, żeby dorównać waszym pochwałom – rzekła lekkim tonem. Zaraz jednak zreflektowała się i pomyślała, że nie powinna używać zwrotu ,,powrót do domu’’, ponieważ to nie jest i nigdy nie będzie jej dom. Aby pokryć zmieszanie, odkręciła słoiczek dżemu i posmarowała kanapkę. – Ale jeszcze nie wracamy do domu, prawda? – upewnił się Alex. – Tato, ile dni jeszcze tu zostaniemy?